پیشبینی اختلال استرس بعد از سانحه با تصویربرداری از مغز
به گزارش گوپا محققان با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) نشانه های زیستی اختلال PTSD را در مغز افرادی که گرفتار ضربه مغزی(TBI) شده اند یافته اند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از یورک الرت، اختلال اضطراب بعد از سانحه(PTSD) نوعی اختلال روانپزشکی پیچیده است که در اثر ضربه های جسمی و یا روحی ایجاد می شود. از علایم آن می توان به اضطراب، افسردگی و اختلالات شناختی اشاره نمود که به صورت کامل شناخته شده و قابل پیشبینی نیستند. اگر پزشکان بتوانند پیشبینی کنند که چه کسانی احتمال دارد به PTSD مبتلا شوند، می توان روند درمان و نتایج حاصل از آنرا بهبود بخشید. حالا محققان با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) نشانه های زیستی اختلال PTSD را در مغز افرادی که گرفتار ضربه مغزی(TBI) شده اند یافته اند.
نویسنده اصلی این مقاله، موری استین(Murray Stein)، پزشک عمومی و رئیس بهداشت عمومی دانشگاه سلطنتی فیزیک و جراحان کانادا(FRCPC) استاد برجسته روانپزشکی و پزشک خانواده در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو می گوید: رابطه بین ضربه مغزی و اختلال اضطراب بعد از سانحه(PTSD) در سالهای اخیر توجه زیادی به خود جلب کرده است چونکه مطالعات اخیر نشانه هایی از همپوشانی عوامل خطر و علایم بیماری نشان داده است. در این مطالعه ما از داده های حاصل از TRACK-TBI(مطالعه ای گسترده بر روی بیماران ضربه مغزی در بخش اورژانس ) استفاده کردیم. مشکل این بیماران به اندازه ای حاد بوده است که احتیاج به انجام سی تی اسکن CT باشد.
محققان ۴۰۰ مورد از بیماران گرفتار ضربه مغزی را مورد بررسی قرار دادند و آنها را از نظر مبتلا شدن به اختلال PTSD، سه ماه و شش ماه بعد از صدمه مغزی ارزیابی کردند. بعد از گذشت سه ماه ۷۷ نفر از شرکت کنندگان یعنی ۱۸ درصد احتمال مبتلا شدن به این اختلال را نشان دادند و بعد از گذشت شش ماه ۷۰ نفر از آنها یعنی ۱۶ درصد مبتلا به اختلال اضطراب بعد از سانحه(PTSD) شدند. تمام شرکت کنندگان بعد از ضربه مغزی مورد تصویربرداری مغزی قرار گرفته بودند.
دکتر استین می گوید: طی دو هفته بعد از صدمه به مغز از تصویربرداری ام.آر.آی استفاده شد تا اندازه بخش هایی از مغز که در ایجاد این اختلال نقش اساسی دارند بررسی شود. ما دریافتیم که اندازه و حجم این قسمت ها پیشبینی کننده احتمال مبتلا شدن به PTSD سه ماه بعد از صدمه به مغز است.
به صورت مشخص کاهش حجم بخش هایی از مغز به نام کورتکس سینگولیت(cingulate cortex) در قشر پیشانی مغز و اینسولار احتمال بروز اختلال اضطرابی را سه ماه بعد از ضربه مغزی پیشبینی می کند. این مناطق مسئول تنظیم انگیختگی، توجه و احساسات است. تصویربرداری از این بخش ها شش ماه بعد از حادثه نتوانست PTSD را پیش بینی نماید.
این یافته ها مطابق با مطالعات قبلی است و نشان داده است اندازه این مناطق مغز در افرادی که مبتلا به اختلال اضطرابی هستند کوچک تر است. تحقیقات نشان می دهد که کاهش حجم قشر مغز امکان دارد یک عامل خطر برای مبتلا شدن به PTSD باشد.
روی هم رفته یافته ها نشان داده است که افزایش حجم مناطق قشر مغز می تواند سبب پیشگیری از مبتلا شدن به اختلال اضطرابی شود.
دکتر استین می گوید: باآنکه تفاوت نشانه های زیستی مغز این افراد با دیگران هنوز شواهدی کافی عرضه نمی کند که بتوان از آن برای درمان های بالینی بهره برد اما این یافته ها راه را برای مطالعات آینده هموارتر می کند تا با دقت بیشتری در مورد این مورد مطالعه نماییم و چگونگی کمک به این مناطق مغز و یا محافظت از آنها در مقابل مبتلا شدن به بیماری های روانی مانند اختلال اضطرابی را بیابیم.
کامرون کارتر(Cameron Carter) پزشک و سردبیر مجله "روانپزشکی بیولوژیک: علوم اعصاب شناختی و تصویربرداری عصبی"(Biological Psychiatry: Cognitive Neuroscience and Neuroimaging) در مورد این تحقیقات می گوید: "این مطالعه ی بسیار مهم که با استفاده از "ام آر آی" انجام گرفته است ما را یک قدم به درک بهتر علت ابتلای بعضی از افراد به اختلال اضطرابی بعد از ضربه مغزی نزدیک و همینطور مقدمات تحقیقات آینده را فراهم می آورد تا با استفاده از تصویربرداری مغزی احتمال خطر مبتلا شدن به این اختلال را پیشبینی نماییم و مداخلات درمانی را برای کاهش اثر سانحه آغاز نماییم.
منبع: goopa.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب