پرش در فضا راه جدید فضانوردان برای مقابله با پوکی استخوان!
به گزارش گوپا یک مطالعه جدید نشان داده است که ورزش های مقاومتی می توانند به کاهش تحلیل استخوان در فضا کمک نماید.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، هنگامی که فضانوردان برای مدت زمان طولانی در فضا می مانند، تغییرات اعجاب انگیز و گاه مضر زیادی در بدن آنها رخ می دهد. متأسفانه، همیشه راه هایی برای جلوگیری یا کاهش این اثرات وجود ندارد.
یکی از این نگرانی ها در مورد سلامت فضانوردان، از دست دادن تراکم و استقامت استخوان به سبب اثرات ریزگرانش و به میزان کمتر، قرار گرفتن در معرض تشعشات است.
مطالعه ای که تحت بودجه ناسا در سال ۲۰۰۹ انجام شد نشان میدهد که استقامت استخوان فضانوردان در طول اقامت شش ماهه در فضا حداقل ۱۴ درصد کم شده است. مطالعات دیگر هم میزان بسیار بالاتری از کاهش تراکم استخوان را نشان داده اند.
حالا مطالعه ای جدید نشان میدهد که فضانوردان و برنامه ریزان مأموریت های فضایی می توانند از یک سلاح مؤثر برای مبارزه با کاهش تراکم استخوان استفاده کنند و آن پریدن و انجام سایر اشکال ورزش های پرتحرک است.
از ۱۷ فضانوردی که در مطالعه جدید شرکت کردند، تنها هشت نفر یک سال بعد از بازگشت از فضا، به صورت کامل تراکم استخوان خویش را بازیابی کردند. کاهش تراکم استخوان در فضانوردانی که در مأموریت های بیشتر از شش ماهه شرکت می کردند بسیار بیشتر بود.
محققان همینطور دریافتند که فضانوردانی که در فضا درگیر تمرینات مقاومتی بودند، بعد از بازگشت به زمین توانستند تراکم مواد معدنی در استخوان های خویش را بازیابی کنند. بنابراین، نویسندگان این مطالعه می گویند: ورزش مقاومتی پرش باید به برنامه های ورزشی فضانوردان برای پیشگیری از تحلیل استخوان ها و ارتقای رشد استخوان در حین مأموریت های فضایی اضافه شود.
محققان نوشتند: پریدن سبب تقویت استخوان زایی(رشد استخوان) می شود. آنها افزودند، دویدن، دوچرخه سواری، اسکوات زدن و بلند شدن روی پاشنه پا با بازیابی استخوان ارتباطی ندارند. افزودن روتین های ورزشی پریدن به برنامه ورزشی فضانوردان امکان دارد از تحلیل استخوان پیشگیری کند و در واقع میزان زمان مورد نیاز برای ورزش در طول روز را کم کند.
البته، هر برنامه ورزشی جدیدی برای پرش در فضا به تجهیزات تخصصی نیاز دارد و یکی از محدودیت های همیشگی پروازهای فضایی، فضای ناکافی است. محققان در این مطالعه جدید نوشتند: اجرای موفقیت آمیز تمرین پرش در مدار، به یک دستگاه تمرینی و یک برنامه تمرینی نیاز دارد. نویسندگان اذعان دارند که از آنجائیکه به صورت معمول محل زندگی فضانوردان در پروازهای فضایی تنگ و کوچک است، تجهیزات ورزشی باید برای اشغال کردن فضای کمتر، بهینه سازی شوند.
بدیهی است که مطالعه ۱۷ فضانورد، نتایج قطعی فراهم نمی کند و نویسندگان خاطرنشان می کنند که قبل از هرگونه نتیجه گیری قطعی در مورد تأثیرات تمرین مقاومتی بر تحلیل استخوان های فضانوردان باید داده های بسیار بیشتری تهیه شود.
فضانوردان هم اکنون برای مبارزه با اثرات ریزگرانش در فضا به صورت منظم ورزش می کنند و دانشمندان پیش از این کوشیده اند تا با بهره گیری از سبزیجات اصلاح شده ژنتیکی به تحریک رشد استخوان فضانوردان کمک کنند و از روغن ماهی غنی شده با اسیدهای چرب امگا ۳ هم برای کاهش تحلیل استخوان ها بهره برده اند. با این وجود از دست دادن استخوان، هنوز فضانوردان را در پروازهای طولانی آزار می دهد و ازاین رو نیاز به ایجاد روش های بیشتری برای کاهش آن وجود دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب