درمان سرطان پوست با پوست مصنوعی
گوپا: به گزارش گوپا، محققان دانشگاه «کپنهاگ» دانمارک در مطالعه اخیرشان اعلام کردند، پوست مصنوعی می تواند راه را به سمت درمان های جدید برای سرطان پوست هموار کند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه «کپنهاگ» با استفاده از پوست مصنوعی انسان موفق به پیشگیری از رشد تهاجمی یک مدل سرطان پوست شده است. نتایج این مطالعه که در مجله «Science Signaling» انتشار یافته است، به این پرداخته که وقتی یک سلول به سلول سرطانی تبدیل می شود واقعا درون بدن چه اتفاقی می افتد.
محققان در این مطالعه یکی از مسیرهای سیگنال دهی سلول ها که با نام «مسیر فاکتور رشد تغییردهنده بتا» شناخته می شود را بررسی کردند. این مسیر نقش مهمی در ارتباط سلول با محیط اطراف خود دارد و بعنوان مثال رشد سلولی و تقسیم سلولی را کنترل می کند.
پروفسور «تیم لید هانس واندال» از دانشکده پزشکی سلولی و مولکولی دانشگاه کپنهاگ اظهار نمود که اگر این مکانیسم ها صدمه ببینند، سلول امکان دارد به یک سلول سرطانی تبدیل گردد و به بافت اطراف حمله کند. در شرایط عادی، سلول های پوست شما فقط آغاز به حمله به هیپودرم و ایجاد خرابی نمی کنند. در عوض، آنها لایه جدیدی از پوست تولید خواهند کرد. اما وقتی سلول های سرطانی ظاهر می شوند، سلول ها دیگر به مرزهای بین لایه های پوست توجهی نمی کنند و آغاز به حمله به یکدیگر می کنند. این امر «رشد تهاجمی» نامیده می شود.
در این مطالعه هانس واندال و همکارانش «مسیر فاکتور رشد تغییر دهنده بتا» را مطالعه کرده و روش هایی را برای پیشگیری از رشد تهاجمی و در نتیجه مهار رشد تهاجمی در سرطان پوست به کار گرفته اند.
هانس واندال اظهار داشت: ما هم اکنون داروهای مختلفی داریم که می توانند این مسیرهای سیگنالینگ را مسدود کنند و امکان دارد در آزمایشات استفاده شوند. ما بعضی از آنها را در این مطالعه بهره برده ایم.
بعضی از این داروها قبلاً بر روی انسان آزمایش شده اند و برخی درحال آزمایش در ارتباط با انواع دیگر سرطان هستند. آنها همینطور می توانند به صورت خاص روی سرطان پوست آزمایش شوند. پوست مصنوعی نزدیک ترین چیزی است که ما به پوست واقعی انسان داریم.
پوست مصنوعی استفاده شده توسط محققان در مطالعه جدید از سلول های مصنوعی و دستکاری شده ژنتیکی پوست انسان تشکیل شده است. سلول های پوست بر روی بافت زیر جلدی ساخته شده از کلاژن تولید می شوند. این سبب می شود که سلول ها به صورت لایه ای و درست مانند پوست واقعی انسان رشد کنند.
برخلاف مدلهای موش، پوست مصنوعی به محققان اجازه می دهد تا تغییرات ژنتیکی مصنوعی را نسبتاً سریع معرفی کنند، که این امر بینشی در مورد سیستم هایی که از رشد و نوسازی پوست پشتیبانی می کنند، عرضه می دهد. بدین سان آنها همینطور قادر به تکثیر و پیروی از پیشرفت سایر اختلالات پوستی(نه فقط سرطان پوست) هستند.
محققان در ادامه اظهار کردند: با استفاده از پوست مصنوعی انسان، از یک مانع بالقوه مشکل ساز یعنی انتقال نتایج آزمایش ها از روی مدلهای موش به بافت انسان عبور می نماییم. پیش از این، ما در بیشتر مطالعات از این نوع از مدلهای موش استفاده می کردیم. در عوض، حالا می توانیم نتیجه بگیریم که این مواد احتمالا مضر نیستند و می توانند در عمل کار کنند، چونکه پوست مصنوعی به این مفهوم است که ما به حقیقت نزدیک تر هستیم.
هانس واندال تصریح کرد: با این وجود، پوست مصنوعی به محققان اجازه آزمایش اثر دارو بر روی کل ارگانیسم را نمی دهد. مدلهای پوستی مانند آنچه در اینجا استفاده می شود، از اواسط دهه ۱۹۸۰ توسط شرکتهای لوازم آرایشی استفاده شده است. ما می توانیم تاثیر آنرا با تمرکز بر روی اندام - پوست - مطالعه نماییم و سپس در حالیکه به دنبال این هستیم که مشخص نماییم آیا آنها به ساختار پوست و سلول های سالم پوست صدمه می رسانند یا خیر، نحوه عملکرد مولکولها را بررسی نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب