توسط پژوهشگران دانشگاه تهران؛
ساخت سنسور زیستی تشخیص باکتری عامل سرطان معده
گوپا: محققان دانشگاه تهران، سنسور زیستی طراحی کردند که می تواند به تشخیص فوری و کم هزینه هلیکوباکتر پیلوری که عامل اصلی سرطان دستگاه گوارش، زخم معده و گاستریت است، کمک نماید.
به گزارش گوپا به نقل از مهر، در پژوهشی که بتازگی در قالب رساله دکتری سیدصابر میرزایی، دانشجوی رشته مهندسی محیط زیست پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران، به راهنمایی دکتر ناصر مهردادی و دکتر غلامرضا نبی بیدهندی، اساتید دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، با همکاری پژوهشگرهایی از مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران، مرکز تحقیقات پروتئین دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه براون آمریکا انجام شده، نوعی سنسور زیستی برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری با بهره گیری از روش الکتروشیمی معرفی شده است که در محیط آبی کارآیی دارد.
دکتر نبی بیدهندی، استاد گروه مهندسی محیط زیست دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، در توضیح اهمیت مطالعه هلیکوباکتر پیلوری و یافتن راهی برای تشخیص وجود آن در آب اظهار داشت: «این باکتری که می تواند موجب بروز انواع بیماریهای گوارشی شود، به شیوه های مختلف همچون بوسیله آب آلوده وارد بدن می شود و حتی اسید معده قادر به نابودی آن نیست. از سویی تشخیص وجود آن در محیط های آبی بوسیله کشت براث (broth culture)، علاوه بر ایجاد آلودگی های فراوان محیطی، زمان بر و پرهزینه است. بدین جهت یافتن راهی برای تشخیص فوری و ارزان این باکتری، می تواند گام مهمی در ارتقای مراحل تصفیه آب باشد.»
میرزایی، دانش آموخته دانشگاه تهران، درباره ی خاصیت های این باکتری اظهار داشت: «این پژوهش نشان داد هلیکوباکتر پیلوری در محیط کشت مایع، حالت مرفولوژیک خودرا از باسیلی به کروی تغییر می دهد و شناسایی را به شدت دشوار می کند. در عین حال سیستم ایمنی هلیکوباکتر پیلوری توسط پروتئین شوک حرارتی (Hsp60) فعال می ماند تا آنرا در مقابل هر گونه روش گندزایی معمول مانند کلرزنی، ازن زنی و تابش اشعه UV حفظ کند و در محیط های پذیرنده منابع آبی سطحی و زیرزمینی تا ۹۶ زنده نگه دارد.»
میرزایی درباره ی پروسه این پژوهش اظهار داشت: «در این مطالعه، یک سنسور زیستی نانو پروبی با روش الکتروشیمی برای تشخیص این باکتری طراحی شد. به این منظور، سطح فعال و رسانایی الکترود به ترتیب توسط نانوذرات اکسید گرافن کم شده (RGO) و طلا (AU) بهبود یافت و آپتامر روی الکترود اصلاح شده با پلی تیوفن (PTP) مزدوج شد. برای تأیید خواص فیزیک و شیمیایی نانومواد سنتزشده، آزمایش های پراش پرتو ایکس (XRD) طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) انجام شد. علاوه بر این، برای توصیف الکترود اصلاح شده، از ولتامتری چرخه ای (CV) ولتامتری موج مربعی (SWV) و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) استفاده شد و اثر افزودن هر یک از نانوذرات و غلظت های مختلف Hsp60 بر پاسخ کاوشگر سنجیده شد. رفتار خطی الکترود اصلاح شده در مقابل طیف وسیعی از غلظت های Hsp60، قابلیت اطمینان زیست سنسور توسعه یافته را با حد تشخیص (LOD) ۰.۰۰۸۰ میکرومولار برای امپدانس و ۰.۰۰۶۷ میکرومولار برای منحنی SWV نشان داد. همین طور آزمون انتخاب پذیری این سنسور نشان داد که حساسیت آن به Hsp60 بالاتر از ۱۰ برابر بیش از سایر مواد زیستی است. مطابق یافته های این مطالعه، نانوکاوشگر پیشنهادی پتانسیل فوق العاده ای برای شناسایی و تحلیل و بررسی هلیکوباکتر پیلوری دارد.»
دکتر بیدهندی با اشاره به ماهیت میان رشته ای این پژوهش اظهار داشت: «لازمه ارتقای علم تصفیه آب و فاضلاب سرعت در شناسایی آلاینده و پاتوژن هایی است که با روش های معمول تصفیه و گندزدایی حذف نمی شوند. شناسایی دقیق و سریع این آلاینده ها، پیش شرط طراحی و ساخت سیستم های تصفیه آب و فاضلاب کارآمد است.»
نتایج این بررسی در مقاله ای عنوان Novel detection of H.pylori using ultrasensitive electrochemical aptasensor based on surface modified graphene oxide doped gold nanoparticles conjugated polythiophene از طرف الزویر (اینجا) انتشار یافته است.
منبع: گوپا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب