۱۵۰ گلخانه در کشور مجهز به فناوری نانوحباب شدند
گوپا: هم اکنون بالاتر از 150 گلخانه در کشور مجهز به فناوری نانوحباب هستند. تجهیز این گلخانه ها به سامانه نانوحباب می تواند بازده محصولات را تا 15 درصد افزایش دهد.
به گزارش گوپا به نقل از مهر، بررسی سه حوزه نانوحباب، نانوکاتالیست ها و نانوداروها نشان میدهد که بهره برداری از فناوری نانو می تواند چالش های مختلفی در کشور را حل کند. در اینجا با بررسی چند نمونه صنعتی مهم از پیاده سازی فناوری نانو در کشور و تبیین فرصت های موجود برای به کارگیری این فناوری، تلاش می شود تا گوشه ای از پتانسیل این فناوری در رفع چالش های موجود ایران نشان داده شود.
۱-نانوحباب:
تصفیه آب و پساب
استفاده از سامانه نانوحباب در تصفیه آب و پساب های خانگی و صنعتی تأثیرات شایان توجهی داشته است و در سالیان آینده نیز یکی از گزینه های اصلی برای رفع اشکال تصفیه آب خواهد بود. این فناوری قبل از این کارنامه درخشانی داشته و در شهرهای مختلفی نظیر تهران و ساوه از این فنآوری استفاده می شود. در سد الغدیر شهرستان ساوه، این فناوری توانسته است روزانه ۴۵ هزار مترمکعب آب را تصفیه کند و آب شرب سالم را برای حدود ۲۵۰ هزار نفر فراهم سازد. این فناوری با حذف بوی نامطبوع و طعم بد آب، کیفیت آنرا بهبود بخشیده است در تصفیه خانه قیطریه تهران نیز از فناوری نانوحباب استفاده می شود.
در حوزه تصفیه فاضلاب، استفاده از این سامانه ها می تواند سبب صرفه جویی ۵۰ درصدی در مصرف برق شود. با توجه به این که تصفیه خانه های کشور در مجموع ۱۲۰ مگاوات برق مصرف می کنند، تجهیز تمامی آنها به این فناوری می تواند مصرف برق را تا ۵۰ مگاوات کم کند. هزینه تامین این مقدار برق بوسیله ایجاد نیروگاه های گازی جدید بین ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیارد تومان برآورد شده است. اما با سرمایه گذاری ۴۶۰ میلیارد تومانی در تجهیز تصفیه خانه ها، می توان ۵۵۰ تا ۷۵۰ میلیارد تومان در هزینه ها صرفه جویی کرد.
فناوری نانوحباب در بهبود تولیدات کشاورزی
در حال حاضر بالاتر از ۱۵۰ گلخانه در کشور مجهز به فناوری نانوحباب هستند. مساحت گلخانه های آب کشت در کشور حدود ۱۰۰۰ هکتار است. تجهیز این گلخانه ها به سامانه نانوحباب می تواند بازده محصولات را تا ۱۵ درصد افزایش دهد، معادل ایجاد ۱۵۰ هکتار گلخانه جدید. در صورتیکه ایجاد این میزان گلخانه نیازمند ۳۷۵۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری است، فناوری نانوحباب تنها با ۵ درصد از این هزینه همان نتیجه را ارائه می دهد. صادرات ۸۰ هزار تن از این محصولات با قیمت متوسط ۱.۵ دلار به ازای هر کیلوگرم، درآمدی در حدود ۱۲۰ میلیون دلار به همراه دارد.
افزایش تولید محصولات آبزی با فناوری نانوحباب
در ایران سالانه ۵۰۰ هزار تن محصول آبزی در ۲۵ هزار مزرعه پرورش ماهی تولید می شود. تجهیز این مزارع به فناوری نانوحباب می تواند تولید را دو برابر کرده و به یک میلیون تن برساند. اگر بخواهیم این افزایش تولید را با گسترش مزارع محقق نماییم، به ۱۶۷ هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری نیاز است، اما فناوری نانوحباب همین هدف را تنها با ۳۲ هزار میلیارد تومان هزینه قابل تحقق می سازد. صادرات این محصولات با نرخ ۳ دلار به ازای هر کیلوگرم، درآمد ۱.۵ میلیارد دلاری به وجود می آورد.
۲- نانوداروها:
سهم نانوداروها در بازار داخلی و خارجی
در سالیان ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱، سه نانوداروی تولید داخل شامل سینادوکسوزوم، پکلی نب و پادینکس، مجموعاً ۳۷۰۰ میلیاردریال فروش داخلی داشته اند. علاوه بر آن، صادرات این داروها به کشورهایی همچون ترکیه و سوریه بالاتر از ۹ میلیون دلار بوده است. جایگزینی این داروها با نمونه های وارداتی، سبب صرفه جویی ارزی بالاتر از ۹۰ میلیون دلار شده است. همچنین، شرکت های بیمه به سبب کاهش هزینه های درمان، ۷۰۰۰ میلیاردریال صرفه جویی داشته اند.
ویژگی های نانوداروها
ســینادوکســوزوم یــک داروی ضد تومور اســت که در درمان ســرطان ســینه متاســتاز دهنــده خصوصاً در بیمارانــی کــه در معــرض یا دارای مشکلات قلبی می باشــند و همین طور درمان ســرطان تخمدان پیشرفته استفاده می شود. این دارو همین طور در درمان کاپوسی سارکوما در بیماران دچار ایدز نیز به کار می رود.
نانوداروی ضدسرطان پاکلی نب، برای درمان سرطان هایی مانند سینه، ریه و پانکراس تولید شده است. این نانودارو، با نفوذ به بافت سرطانی، از پیشرفت تومور جلوگیری کرده و موجب نابودی بافت سرطانی می شود. به سبب ابعاد نانویی این دارو، اثربخشی آن بالاتر و عوارض جانبی آن کمتر از داروهای مشابه است.
داروی پادینکس یک درمان هدفمند پیشگامانه برای درمان انواع خاصی از سرطان است. این دارو با ترکیب آنتی بادی با یک عامل شیمی درمانی، رویکرد هدفمندتر و موثرتری را برای درمان سرطان ارائه می کند. این رویکرد هدفمند، اثربخشی دارو را افزایش داده و عارضه های جانبی را در مقایسه با شیمی درمانی سنتی کم می کند.
۳- نانوکاتالیست ها:
کاتالیست واحد RCD پالایشگاه ها
یکی از فرآیندهای مهم پالایشگاه ها، تصفیه هیدروژنی برش های سنگین نفت کوره (مازوت) است که تحت عنوان RCD شناخته می شود. پالایشگاه امام خمینی شازند اراک از کاتالیست های داخلی برای این پروسه استفاده می نماید. این پالایشگاه قبل تر از کاتالیست های آمریکایی شرکت UOP استفاده می کرد، اما حال کاتالیست شرکت اکسیر نوین پروسه آسیا را جایگزین کرده است. این کاتالیست عملکردی ۱۵ تا ۲۰ درصد بهتر داشته و طول عمر آن از ۱۱ ماه به ۱۳ ماه بالا رفته است. استفاده از نانوکاتالیست تنها به این پالایشگاه محدود نبوده و در بسیار از پالایشگاه ها و پتروشیمی های داخل کشور از نانوکاتالیست های ایرانی استفاده می شود.
جایگزینی کاتالیست داخلی سبب شده تا سالانه ۷۰۰ میلیون لیتر تولید بنزین کشور افزایش یابد و سبب صرفه جویی ۷۵۰ میلیون دلاری در ارز شود. همچنین، فروش داخلی این محصول بالاتر از ۴۵ میلیون یورو در سال است.
کاتالیست های LTS و Methanation در صنعت پتروشیمی
در پتروشیمی هنگام که روزانه ۲۲۰۰ تن آمونیاک تولید می کند، کاتالیست های داخلی جایگزین نمونه های خارجی شده اند. این پتروشیمی قبلاً کاتالیست های خودرا از شرکت دانمارکی هالدرتاپسو تامین می کرد.
۴- کاهش آلودگی هوا با فناوری نانو:
در سال ۱۴۰۱، بالاتر از ۷۰۰ هزار مبدل کاتالیستی خودرو حاوی نانوکاتالیست های حذف آلاینده هوا توسط ۷ شرکت ایرانی تولید شد که این میزان، ۶۰ درصد نیاز خودرو های تولید داخل را تامین کرده است. ارزش این بازار در همان سال حدود ۲۵ هزار میلیاردریال بوده است. این نانوکاتالیست ها نقش برجسته ی در کاهش آلاینده های محیط زیستی و بهبود کیفیت هوا ایفا کرده اند.
در نهایت می توان اظهار داشت که فناوری نانو در ایران در عرصه های مختلف همچون تصفیه آب و فاضلاب، کشاورزی، صنعت داروسازی، صنایع نفت و پتروشیمی و محیط زیست، تأثیرات قابل توجهی داشته است. این فناوری با افزایش راندمان، کاهش هزینه ها، صرفه جویی ارزی و افزایش درآمدهای صادراتی، به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای توسعه اقتصادی کشور شناخته می شود. با پشتیبانی از تحقیقات و تولیدات داخلی در عرصه نانو، می توان ایران را به عنوان یکی از بازیگران اصلی این فناوری در سطح بین المللی بیان نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب