با تلاش پژوهشگران آمریكایی كشف شد
پروتئینی مهم برای ترمیم لطمه طناب نخاعی
گوپا: پژوهشگران آمریكایی در بررسی های خود دریافتند كه نوعی پروتئین فعال در سیستم عصبی مركزی، نقش مهمی در روند ترمیم بعد از لطمه طناب نخاعی بر عهده دارد.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از بیزینس استاندارد، پژوهشی كه در "مدرسه پزشكی مانت ساینای" (ISMMS) آمریكا انجام شده، نشان میدهد كه پروتئین موسوم به " Plexin-B2" كه در سیستم عصبی مركزی فعالیت می كند، نقش مهمی در ترمیم زخم و ترمیم عصب بعد از لطمه طناب نخاعی بر عهده دارد. شاید این یافته ها بتوانند به ارائه روش هایی منجر شوند كه نقش موثری در درمان بیماران مبتلا به لطمه طناب نخاعی بر عهده دارند.
ترمیم بافت بعد از لطمه طناب نخاعی، به استفاده از سلول های ایمنی و گلیال نیاز دارد تا یك سد محافظتی را برای بستن زخم، پاكسازی آلودگی ها و پوشش دادن التهاب ها شكل دهند. ساخت این سد محافظتی، طی فرآیندی انجام می شود كه میكروگلیا و درشت خوارها در آن نقش دارند. این سلول ها، سدی را اطراف ضایعه به وجود آمده شكل می دهند كه بافت سالم و مرده را از هم جدا می كند. پژوهشگران در بررسی خود دریافتند كه ساخت این سد محافظتی، ابتدا طی یك پروسه ترمیم صورت می گیرد و به پروتئین Plexin-B2 نیاز دارد تا با چرخاندن سلول ها و پیش گیری از برخورد آنها به یكدیگر، امكان حركت ساده تر را فراهم آورد.
این بررسی نشان داد كه حذف پروتئین Plexin-B2 در میكروگلیا و درشت خوارها، پروسه احاطه كردن را مختل می كند و به لطمه بافت و سرایت التهاب می انجامد و مانع تولید باردیگر آكسون ها می شود.
"هانجیان جنی زو" (Hongyan Jenny Zou)، استاد علوم اعصاب مدرسه پزشكی مانت ساینای و پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: نقش میكروگلیا و درشت خوارها در سازمان دهی سلول های گلیال اطراف ناحیه لطمه دیده، غیرمنتظره است.
ترمیم بافت در سیستم عصبی مركزی، بر واكنش هماهنگ سلول های متفاوت، تكیه دارد. این پیچیدگی سبب می شود كه تشخیص دادن نقش خاص سلول های گلیال، دشوار باشد. تصور پیشین این بود كه "آستروسیت ها" (astrocytes)، نقش اصلی را در راه اندازی این سد محافظتی بر عهده دارند.
این پژوهش توانست علاوه بر روشن كردن نقش پروتئین Plexin-B2، نقش مهم میكروگلیا و درشت خوارهایی را كه با لطمه دیدن بدن فعال می شوند، مشخص نماید. درك مسیرهای سیگنال دهی و تعامل سلول های گلیال با یكدیگر و قسمت لطمه دیده، برای بهبود ترمیم عصبی بعد از لطمه رسیدن به مغز یا طناب نخاعی، مهم و لازم است.
این پژوهش، در مجله "Nature Neuroscience" به چاپ رسید.
منبع: گوپا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب