كنترل هورمون ها از راه دور با نانوذرات مغناطیسی
به گزارش گوپا محققان موسسه ˮام.آی. تیˮ در مطالعه اخیرشان با استفاده از نانوذرات مغناطیسی موفق به كنترل از راه دور رهاسازی هورمون ها شده اند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، سطح غیر طبیعی هورمون های استرس مانند آدرنالین و كورتیزول با انواع اختلالات سلامت روان همچون افسردگی و اختلال استرس بعد از صدمه روانی (PTSD) مرتبط می باشد. محققان حالا با استفاده از نانوذرات مغناطیسی راهی را برای كنترل از راه دور انتشار این هورمون ها از غده فوق كلیوی طراحی نموده اند.
محققان می گویند این رویكرد به آنها كمك می نماید تا اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی تاثیر ترشح هورمون بر سلامت روان كسب كنند و در نهایت می توانند راهی جدید برای درمان اختلالات در رابطه با هورمون عرضه كنند.
"پولینا آنیكوا" (Polina Anikeeva)، استاد دانشگاه علوم مغز و مهندسی مواد موسسه ام.آی. تی، اظهار داشت: ما به دنبال این هستیم كه دریابیم چگونه می توانیم با تعدیل عملكرد اندام پیرامونی، اختلالات استرس را مطالعه كرده و درمان نماییم.
به همین منظور "دكل راسنفلد" (Dekel Rosenfeld)، محقق فوق دكترای این موسسه، نانوذرات مغناطیسی تخصصی تولید كرده است كه می توانند به غده فوق كلیوی تزریق شوند. هنگامی كه این ذرات در معرض میدان مغناطیسی ضعیف قرار دارند، كمی گرم می شوند و كانال های پاسخگو به گرما را فعال می كنند كه سبب ترشح هورمون می شوند. از این روش می توان برای تحریك اندام در اعماق بدن با حداقل تهاجم بهره برد.
محققان موسسه ام.آی. تی قبلاً چندین نانومواد مغناطیسی همچون ذره هایی كه می توانند داروها را در زمان های دقیق در نقاط خاص بدن آزاد كنند، ابداع كرده بودند. در مطالعه جدید، محققان قصد داشتند با دستكاری ارگان هایی كه خارج از سیستم عصبی مركزی هستند و از راه بررسی ترشح هورمون، درمان اختلالات مغزی را كشف كنند. یك نمونه مشهور محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) است كه پاسخ استرس را در پستانداران تنظیم می كند. هورمون های ترشح شده توسط غده فوق كلیوی همچون كورتیزول و آدرنالین، نقش مهمی در افسردگی، استرس و اضطراب دارند.
به عنوان هدف تحریك ترشح هورمون، محققان تصمیم گرفتند كانال های یونی مسئول كنترل جریان كلسیم به سلول های آدرنال را مورد بررسی قرار دهند. این كانال های یونی با انواع محرك ها همچون گرما فعال می شوند. هنگامی كه كلسیم از راه كانال های باز به سلول های آدرنال جریان می یابد، سلول ها، هورمون ها را پمپاژ می كنند. محققان برای تحریك این كانال های حساس به گرما كه به صورت طبیعی در سلول های آدرنال اتفاق می افتند، نانوذرات ساخته شده از مگنتیت (نوعی اكسید آهن كه كریستال های مغناطیسی ریز را در حدود ۱/۵۰۰۰ ضخامت موی انسان تشكیل می دهد) را طراحی كردند. در موش ها، آنها دریافتند كه این ذرات می توانند مستقیماً به غدد فوق كلیوی تزریق شوند و حداقل ۶ ماه در آنجا بمانند و در گام بعدی كانال های كلسیمی در موش ها را مورد بررسی قراردادند.
كانال حساس به گرما كه آنها هدف قرار داده بودند، TRPV1 نام داشت و در خیلی از نورون های حسی در بدن، همچون گیرنده های درد یافت می شود. كانال های TRPV1 را می توان با كپسایسین فعال كرد.
كپسایسین یا كاپسی سین (Capsaicin) ماده ای شیمیایی از سرده كپسیكوم است. این ماده در فلفل های تند (سبز و قرمز) یافت می شود.
كانال های TRPV1در بین گونه های پستانداران یافت می شوند و متعلق به خانواده خیلی از كانال های دیگر هستند كه نسبت به گرما هم حساس هستند. محققان حالا قصد دارند از این روش استفاده كنند تا بررسی نمایند كه چگونه هورمون آزاد شده، بر اختلال استرسی بعد از صدمه روانی و سایر اختلالات روانی تاثیر می گذارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب