بازیکنان دفاع در فوتبال، بیشتر به زوال عقل مبتلا می شوند!
گوپا: بررسی جدید پژوهشگران اسکاتلندی نشان میدهد که امکان بروز زوال عقل در بین بازیکنان پست دفاع فوتبال، بیشتر از سایر بازیکنان است.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، گروهی از پژوهشگران "دانشگاه گلاسگو"(University of Glasgow) اسکاتلند، بررسی جدیدی را در مورد خطرات فوتبال حرفه ای انجام داده اند و باور دارند که توپ ها باید با هشدار فروخته شوند.
پروفسور "ویلی استوارت"(Willie Stewart)، سرپرست این پژوهش و همکارانش، به بررسی ارتباط میان فوتبال و زوال عقل پرداخته اند و خاطرنشان کردند که ورزش کردن به رغم داشتن مزایای فیزیکی و روانی، می تواند خطرناک هم باشد.
استوارت اظهار داشت: ما هم اکنون باتوجه به داده های فعلی پیش بینی می نماییم که توپ های فوتبال باید با هشدارهای سلامتی فروخته شوند که نشان می دهند برخورد مکرر توپ با سر می تواند به افزایش ریسک مبتلاشدن به زوال عقل منجر شود. من فکر می کنم که سوالات دشواری باید در این مورد پرسیده شوند؛ همچون این که آیا ضربه سر به توپ، برای فوتبال کاملا لازم است یا می توان شکل های دیگری از این بازی را نیز در نظر گرفت.
وی اضافه کرد: شاید بازیکنان حرفه ای با پشتیبانی کامل متخصصان مغز و اعصاب، پزشکان و کارکنان حوزه پزشکی و همین طور آگاهی از همه خطراتی که آنها را تهدید می کند، بتوانند به هد زدن طی مسابقه ادامه دهند اما ممکنست بتوانیم صحبت کردن در مورد یک بازی بدون هد زدن را در سطح جامعه و در بازی های جوانان شروع نماییم.
این پژوهش نشان میدهد که بازیکنان حرفه ای پست دفاع، پنج برابر بیشتر در معرض خطر مبتلاشدن به زوال عقل قرار دارند. این بازیکنان به خاطر برخورد سر با توپ و سایر بازیکنان، بطور معمول ضربه های مکرری را به سر خود وارد می کنند. این در حالیست که احتمال بروز بیماریهای عصبی در دروازه بان ها نسبت به بقیه، کمتر است.
به گفته پژوهشگران، میزان خطر بر طبق موقعیت و پست بازیکنان متفاوت می باشد. پژوهشگران در این پروژه، به بررسی خطرات ناشی از هد زدن پرداختند که ممکنست با لطمه های مغزی در ارتباط باشند.
این پژوهش بلندمدت، در ژانویه سال ۲۰۱۸ و هنگامی شروع شد که پژوهشگران دریافتند دلیل مرگ "جف استل"(Jeff Astle)، بازیکن فوتبال انگلستان که در سال ۲۰۰۲ از دنیا رفت، ترومای سر بوده است.
پژوهشگران در این پروژه، مرگ ۷۶۷۶ بازیکن سابق فوتبال را مورد بررسی قرار دادند که بین سالهای ۱۹۰۰ تا ۱۹۷۶ به دنیا آمده بودند و فوتبال را بصورت حرفه ای در اسکاتلند بازی می کردند. هدف استوارات این بود که بداند آیا خطر بروز بیماریهای عصبی، باتوجه به پست بازیکنان یا ناحیه بازی آنها متفاوت می باشد یا خیر.
نتایج این پژوهش نشان داد که دروازه بانان به اندازه عموم مردم در معرض مبتلاشدن به زوال عقل قرار دارند و بیشترین خطر در کمین بازیکنان دفاع است.
همچنین یافته های این پژوهش نشان می دهند که تشخیص بیماریهای عصبی بر طبق طول دوره حرفه ای افزایش می یابد. میزان بروز بیماریهای عصبی در دوره کوتاه مدت که کمتر از پنج سال تعریف شده، تا دو برابر و در دوره بلندمدت که بیش از ۱۵ سال است، تا حدود پنج برابر افزایش می یابد.
به رغم تغییرات به وجود آمده در فناوری فوتبال و مدیریت لطمه های سر طی دهه های گذشته، هیچ شواهدی در خصوص تفاوت خطر میان بازیکنان دهه های ۱۹۳۰، ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با بازیکنان اواخر ۱۹۰۰ وجود ندارد.
از آنجا که توپ ها هم اکنون سبک تر شده اند، با سرعت بیشتری حرکت می کنند و می توانند لطمه های بیشتری را به همراه داشته باشند.
استوارت اظهار داشت: ما پیش تر اثبات نموده ایم که فوتبالیست های حرفه ای سابق، بیش از اندازه انتظار در معرض خطر مرگ ناشی از زوال عقل و سایر بیماریهای عصبی قرار دارند.
استوارت در پژوهش جداگانه ای، یک لطمه شناسی ویژه در رابطه با لطمه مغزی موسوم به "انسفالوپاتی مزمن جراحتی"(CTE) انجام داد که در مغز خیلی از ورزشکاران سابق همچون فوتبالیست های حرفه ای نشان داده شده است.
استورات افزود: شواهد این پژوهش نشان می دهند که عامل خطر بیماریهای عصبی در فوتبال، قرار گرفتن در معرض لطمه سر و ضربه های سر است. بدین ترتیب، باید یک روش احتیاطی برای کاهش و یا برطرف نمودن قرار گرفتن در معرض ضربه های غیر ضروری به سر و مدیریت بهتر لطمه های سر در فوتبال و سایر ورزش ها در پیش گرفته شود.
این پژوهش، در مجله "JAMA Neurology" به چاپ رسید.
منبع: goopa.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب